Pouka za Merikarea

Ova vrsna knjiga predstavlja sintetičku i kritičku studiju „Pouka za Merikarea“. Nakon dugog niza godina proučavanja danas se ove pouke definišu kao puočna, didaktička dela koja su bila napisana kao svojevrsne kraljevske instrukcije za naslednike. Izvornik je verovatno nastao tokom epohe prvog međuperioda (oko 2160 – 2025. god pre n.e.). U njoj se stari neimenovani kralj obraća svom nasledniku i sinu Merikareu. Stari faraon je verovatno Heti Uanhkare, jedan od slabih vladara X dinastije iz Herakleopola (XXI vek pre n.e.). Neki stručnjaci pretpostavljaju da Heti nije autor ovog teksta nego da je on nastao tokom vladavine Merikarea kako bi on opravdao svoju vlast ili da je tekst nastao u vreme srednjeg carstva. Najvažniji delovi teksta posvećeni su tezi kako kralj mora prepoznati nezadovoljnike i zaverenike, te kako bi morao da se vlada prema buntovnicima i drugim podanicima.

A sada nekoliko reči o samoj knjizi. U uvodnom tekstu „O pouci“ autorka obrazlaže i analizira dosadašnja istraživanja i prevode „Pouka za Merikarea“ opskrbivši tekst vrlo iscrpnim komentarima i napomenama u kojima su navedene dosadašnje referentne studije i prevodi pomenutog dela. U nastavku, u pod poglavlju „Istorijski Merikare“ autorka prikazuje istorijsku pozadinu nastanka Pouke i donosi istorijsku rekonstrukciju prvog međuperioda i ranog srednjeg carstva. Stručno i sa velikim kompetencijama u tekstu su analizirana dosadašnja saznanja o herakleopolskim kraljevima i njihovoj vladavini. U poslednjoj celini uvodne studije autorka donosi pregled dosadašnjih saznanja o vladavini Hetija Uankhkarea i njegova sina Merikarea. U završnom delu pregleda iznete su važne opservacije o samoj Pouci i njenoj važnosti za sagledavanje prošlosti pomenutog perioda. Iako neki stručnjaci smatraju da je delo nastalo tokom perioda XII dinastije, autorica pravilno smatra da je jezgro teksta moralo biti uobličeno upravo u vreme  Hetija Uanhkarea.

Cetralni segment knjige je sam prevod „Pouke sa Merikarea“. Prevod je utemeljen na osnovu teksta sačuvanog na papirusu Ermitraž 1116A koji se danas čuva u zbbirci istoimenog muzeja. Kao svetski poznati egiptolog Danijela Stefanović je vrsno pripremila prevod ovog izvornika. Prevod sadrži hijeroglifski tekst, njegovu transliteraciju i prevod na srpski jezik. Ovo delo na celovit i sveobuhvatan način obrađuje odabranu problematiku te precizno, sledeći postualte egiptološke struke, prevodi staroegipatski izvornik. Popis bibliografskih odrednica na kraju knjige sadrži spisak najvažnijih dosadašnjih studija i prevoda izvornika.

Na prostoru bivše Jugoslavije do sada nije objavljen prevod sa originala Pouke za Merikarea, niti drugih staroegipatskih tekstova, što ovo delo čini još vrednijim. Budući da ova studija i prevod sadrže izvorne rezultate autorkinog rada on predstavlja dragocen doprinos egiptologiji na prostoru Srbije i zemalja jugoistočne Europe.